เราคบกับแฟนมา 7 ปี ตลอดเวลาเราก็รักกันดี เขาไม่เคยมีใคร
จนเมื่อปลายเดือน ก.พ. เขาแอบคุยกับเด็กที่ทำงานด้วยกัน
ตอนจับได้เขาก็บอกว่าไม่ได้คิดอะไร แค่คุยเล่นๆ แหย่น้องมันเฉยๆ
แล้วก็ระหอง ระแหงกัน เพราะเขาแอบคุยกันทุกคืน ทั้งๆ ที่เรายังนอนอยู่ข้างๆ กัน
พอกลางเดือน มี.ค. เขาบอกเราว่า เขารู้สึกไม่เหมือนเดิมแล้ว
ก็เลยตัดสินใจแยกกันออกมา เผื่ออะไรจะดีขึ้น
(ตอนจะแยกกันออกมานี้ก็ทรมานสุดๆ แล้วนะ สำหรับเรา)
(แต่ยังไม่ได้เลิกกันนะคะ เพราะเขายืนยันว่าไม่มีอะไรจริงๆ สัญญาว่าจะไม่ทิ้งไปไหน สัญญาว่าจะไม่มีใคร)
พอแยกกัน เขาก็เริ่มห่างออกไปเรื่อยๆ เขาบอกว่าอยากอยู่คนเดียว แต่ไม่ได้มีใครจริงๆ
โทรไปไม่ค่อยรับ ไลน์หาก็ตอบเหมือนให้ผ่านๆ ไป
พอเมื่อกลางเดือน พ.ค. เลยตัดสินใจบอกเขาไป ว่าถ้าอยากจะไปจริงๆ ให้พูดมาว่า "เราเลิกกัน"
เราจะได้ไม่ต้องรอคอยอยู่แบบนี้ เขาเลยบอกว่า งั้นเราตัดสินใจ "ว่าเราสองคนเลิกกันเถอะ"
แล้วก็เข้าสู่ช่วงระยะทำใจ แล้วเมื่อวันเสาร์ที่ผ่านมา โทรศัพท์เรามันขึ้นแจ้งเตือน ว่าเป็นวันเกิดของเด็กคนนั้น
(โทรศัพท์สองเครื่องผูกเมลล์เดียวกันไว้ ทำอะไรมันก็จะมาโชว์เครื่องที่เราด้วย)
เราถึงรู้ว่า จริงๆ แล้ว เขาไม่ได้อยากอยู่คนเดียว เขาแค่ไม่อยากอยู่กับเราแล้วเท่านั้นเอง
7ปี ที่เราเฝ้าฟูมฟักทนุถนอมความรักกันมา มันพังทลายลง เพราะคนที่พึ่งเจอกันได้ไม่นาน
**อยากได้กำลังใจ ให้ผ่านพ้นช่วงเวลาเลวร้ายนี้ไปสักที**
***ใครมีประสบการณ์แบบนี้ ก็มาแชร์กันได้นะคะ***
คบกัน 7 ปี สู้คนที่พึ่งเจอไม่ได้เลย T^T *อยากขอกำลังใจหน่อยค่ะ*
(ตอนจะแยกกันออกมานี้ก็ทรมานสุดๆ แล้วนะ สำหรับเรา)